Status: σιχαίνεται την υποκρισία, τους δήθεν και τα στημένα παιχνίδια...
Γεια σας, με λένε Γεωργία και είμαι ερασιτέχνης στιχουργός ( τραγουδάω και λίγο...) Γράφω όταν υπάρχει έμπνευση ή όταν ακούσω μία ενδιαφέρουσα μελωδία που θα κάνει κλικ στα αυτιά μου...Kάποιοι στίχοι μου έχουν ήδη μελοποιηθεί, όπως το "Θα σε ξαναδω;" (Μουσική-ερμηνεία:Γιώργος Σπυριδάκης).Οι ερμηνευτικές μου προσπάθειες βρίσκονται στη δεύτερη σελίδα μου http://www.musicwave.gr/el/members/member_info.asp?cat_id=2&id=7318&show=p
«Θα σε ξαναδώ;»
Άραγε που να ‘σαι…
και πια δε με θυμάσαι;
Θα σε ξαναδώ;
Έλα ένα βράδυ, να ξαναδώ τη φλόγα
κι ας ζήσω στο σκοτάδι.
Ήταν καλοκαίρι που μπήκες στη ζωή μου,
έβαψες το τοπίο στη γκρίζα διαδρομή μου.
Μ’ έμαθες τις νύχτες μ’ όνειρα να στολίζω
και τώρα σε ένα τέτοιο μονάχα πια ελπίζω.
Άραγε που να ‘σαι…
Σε ποιον ουρανό πετάς και πια δε με θυμάσαι;
Θα σε ξαναδώ;
Έλα ένα βράδυ,
να δω ξανά τη φλόγα, κι ας ζήσω στο σκοτάδι.
Τώρα οι χειμώνες μου φαίνονται αιώνες,
μόνη μου βουλιάζω …στις σκέψεις μου κουρνιάζω.
Τώρα τα καλοκαίρια δεν έχουνε αστέρια,
χίλιες ευχές να ρίξω, για να σε φέρουν πίσω.
Άραγε που να ‘σαι…
Σε ποιον ουρανό πετάς και πια δε με θυμάσαι;
Θα σε ξαναδώ;
Έλα ένα βράδυ,
να δω ξανά τη φλόγα, κι ας ζήσω στο σκοτάδι.
Επίσης, η "Συμφωνία ανακωχής", σε ευνεργασία με τον Αντώνη Λένη, που έφτιαξε όλο το μουσικό μέρος και το video-clip κι εγώ τους ερμήνευσα:
"Συμφωνία ανακωχής"
Τα διαβατάρικα πουλιά ζήλεψε από παιδάκι,
μια Πηνελόπη έγινε στου χρόνου την Ιθάκη…
το σμιλεμένο κάλλος της κατώφλι στη μαγεία,
γυναίκα ελαφρών ηθών ή σύγχρονη ελεγεία;
Τα πάθος όμως νύσταξε κι άρχισε να γλιστράει
στην ανεμόσκαλα του χθες μνηστήρα αναζητάει…
Συναίσθημα ανεξίτηλο όλη του χτες η μπόρα,
μια συμφωνία ανακωχής γυρεύει απ’ το τώρα.
Είπαν πως ήταν αερικό κείνοι που την ποθούσαν,
όσοι κρυφά στα σκέλια της στεφάνια ακουμπούσαν.
Σταγόνες πόθου έσπερνε, μα θέριζε λαχτάρες,
της άρνησής της οι κραυγές ,του ονείρου της κατάρες…
Τα πάθος όμως νύσταξε κι άρχισε να γλιστράει
στην ανεμόσκαλα του χθες φυγή αναζητάει…
μες στου μυαλού το βούρλισμα πνίγει τα γογγυτά της,
μια συμφωνία ανακωχής γυρεύει απ’ την καρδιά της.
Δεν αρκεί να νομίζεις πως σελίδες γυρνάς,
ό,τι άφησες πίσω μάθε και να ξεχνάς.
πολυ καλες δημιουργιες!
μου αρεσαν πολυ τα εφημερα φεγγαρια σου!
να σαι καλα!
...σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια κι εγώ με τη σειρά μου υποκλίνομαι μπροστά στον δροσερό χείμμαρο των καινούργιων σου δημιουργιών που με μεγάλη ευχαρίστηση διάβασα και διαβάζω ανελλιπώς! (Βλέπω ξαναγύρισες και στα παλιά στέκια, καλά έκανες!)
Ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια...
Και που με "παρακολουθείς"...Να είσαι καλά...!
"Φεγγάρια εφήμερα"
""Φεγγάρια εφήμερα, που τόσο σας λάτρεψα
και χίλιους δυο πόνους μου, μαζί σας τους γιάτρεψα…
Την άχρωμη σκέψη μου, στο φως σας βυθίζετε
μ’ ανείπωτα μυστικά γλυκά τη σφραγίζετε.""
Μπράβο σου Πατριωτάκι μου!!
Είναι πολύ καλό!!!
Πολύ καλό...
Τι κάνεις βρε πατριωτάκι μου???
Καιρό πολύ έχω να περάσω απο εδώ ..
Ελπίζω να είσαι καλά...
Ακουσα το "Θα σε ξαναδω;" 3 φορες!!!
Τι γλυκιά μελωδία.....!!
Τι όμορφοι στιχοι!!!!
Εδεσαν!!
Συγχαρητήρια Γεωργία μου....
Χαρηκα πολύ για σένα..
Το παλικάρι..έχει πολύ όμορφη φωνη..
Καλή συνέχεια...Και καλή επιτυχία...
"Όποιος δεν απατάει, λένε, είναι ανέραστος
κι όποιος πατάει επί πτωμάτων αξεπέραστος":
Αυτό "έγραψε" Γεωργία και στιχουργικά
μα και...νοηματικά!!!
Εκανες μια ωραία περιγραφή της κλικας!
gkou
